Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Ἀρχὴ σοφίας


«Φρόνιμα καὶ ταχτικὰ
πάω μὲ κεῖνον ποὺ νικᾷ».

Ὁ ἄλλος
Ἂν θέλεις νὰ χαρεῖς τὴ λεφτεριά,
νωρὶς γίνε προδότης, γίνε!
Τιμή, ντροπὴ δὲν εἶναι.
Θά ῾ναι μαζί σου οἱ νόμοι
κι ἡ πλερωμένη γνώμη!
Πέτα τὴν ἀνθρωπιά σου
κι ἀπ᾿ τὸν ἀφέντη πιάσου!
Κι ἅμα σὲ φτύνει ἀφτός,
νὰ κάθεσαι σκυφτὸς
καὶ θά ῾χεις τὰ πρωτεῖα
στὴ σάπια πολιτεία.
Κ. Βάρναλης

1 σχόλιο:

doraF είπε...

ερχόμενη για να σας καλησπερίσω,
διάβάσα την ποίηση του Κ.Βάρναλη και μπήκα στον πειρασμό να απαγγείλω και εγώ ένα στίχο..

"σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα όπου μας εύρει, μας πατεί:
δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
Προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!"

ευχαριστώ για τη φιλοξενία.