Τα βήματά σου....κ. Κ.

Τα βήματά σου....τα βήματα ίχνη στους δρόμους της πόλης
τα διακρίνω στα βλέμματα των ανθρώπων
στις ενοχές τους
που τις αφήνουν σαν ανάσες
ή σαν λόγια κουτσουμπολιού μεταξύ των γυναικών που
με την ποδιά ζωσμένη στη μέση χειρονομούν και μιλούν ψυθιριστά.

Τα βήματά σου Κωνσταντίνε
σταματούν κάπου στον ίσκιο του δέντρου,
του δέντρου σου.

Η βροχή στην πόλη μας!

Στην πόλη μας βρέχει συνέχεια ετούτο το χειμώνα. Δε ξέρω τι συμβαίνει κι ανοίξαν οι ουρανοί....Πάντα βρέχει μου απαντούν οι παλιοί . Καθισμένοι στα καφενεδάκια της παλιάς αγοράς δε καπνίζουν σήμερα τους ναργιλέδες, ούτε φοράνε φέσια. Οι άνθρωποι της πόλης μας τρώνε τις σταγόνες της βροχής κατάμουτρα και ετοιμάζουν να βλαστίσουν τα χέρια τους και ριζώνουν.Οι σταγόνες της βροχής ακαταπαύστως ποτίζουν τους ανθρώπους της πόλης μας.

Αν.Γ.