η δουλικότητα και οι Καρυωτάκης-Χουρμούζης-Μακιακόφσκι

Ο Καρυωτάκης όντας δημόσιος υπάλληλος στο ποίημα Δημόσιοι Υπάληλοι κατακρίνει τη δημοσιϋπαλληλική μιζέρια, αλλά και τη δουλικότητα που κυριαρχεί στο τομέα αυτό . Δουλικότητα όμως που κυριαρχεί σ' ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Αυτό φαίνεται και στο πεζό κείμενό του Κάθαρσις που αποτελεί το κυρίαρχο θέμα του.
" ...Έπρεπε πίσω από τα γυαλιά του Γάμμα, να καραδοκώ την ιλαρή ματιά του. Αν μου τη χάριζε να ξεδιπλώσω το καλύτερο χαμόγελό μου και να τη δεχτώ όπως σε μανδύα ιππότου ένα βασιλικό βρέφος. Αν όμως αργούσε, να σκύψω για τρίτη φορά γεμάτος συντριβή και ν΄αρθρώσω: "Δούλος σας, κύριέ μου."
Ο Μ. Χουρμούζης δίνει σαρκαστικά συμβουλή: "Τωρ' αδελφέ χρειάζεται γνώσι.Δηλαδή το θυμιατό στο χέρι και το σι κύριε στο στόμα.μέρα-μέρα, νύχτα-νύχτα, βρέχει-βρέχει,κι όποιος θέλει να χαρεί το πόστο του,πρέπει να ξεχάσει το όχι....μα αν ευρεθεί και κανείς να το κάνει ξεύρεις πως το λένε; πετεινοκαύκαλον"

Ο μεγάλος Βλ. Μαγιακόφσκι περιγράφει την ίδια δουλικότητα στο ποίημά του

"Τσανακογλύφτης"

Ειν΄οι άνθρωποι
σιωπηλοί
άμορφο ζελέ θυμίζουν
απ΄αυτούς
πάρα πολλοί
θέσεις
υψηλές
κερδίζουν.
έχει τέχνη
να κολλάει
να ποιον έχει
θησαυρό.
Γλύφει χέρια
γλύφει αρβύλλες
γλύφει ζώνες
και πιο κάτω
όπως τα σκυλιά
τις σκύλες
όπως τα γατιά
το γάτο....
....
κι έτσι
πήρε
προαγωγές
και του δώσαν
σημασία
κι όπως λένε
οι πηγές
φτάνει
κι ως την εξουσία
έτσι
και πιάσει χαλινό
άλλους γλύφτες
θα προτρέπει-
σέβας
νάχεις στον τρανό
προιστάμενό σου-
πρέπει"

(μτφρ Αλ. Πάρνη)

αλήθεια πόσο έχει αλλάξει αυτή η κοινωνία;